IN DEN NAAM VAN DEN BARMHARTIGEN DEN GOEDERTIEREN GOD.
 |
 |
 |
 |
|
|
|
DE LOF ZIJ AAN ALLAH, DEN HEER ALLER WERELDEN, EN DE HEILBEDE EN DE VREDE ZIJ VOOR ONZEN HEER MOEHAMMAD EN VOOR ZIJN GEZIN EN VOOR ZIJNE VRIENDEN IN HET ALGEMEEN.
Dat is : ik begin dit boek te maken met vermelding van den naam van den allerhoogsten God, den allerbarmhartigste, den allergoederdierenste. De lof nu komt toe aan den allerhoogste, den heer aller werelden; en de barmhartigheid Gods en zijn zegen zij voortdurend over den profeet Moehammad (wien God begenadige en zegene) met allen die tot zijn gezin behooren en zijne vrienden.
Nu dan dit boek is een kort begrip. Er in is de aantooning van hetgeen noodzakelijk erkend moet worden door ieder mensch, die aan de wet onderworpen is. Wat nu erkend moet worden, dat zijn de grondstellingen van het geloof en van de godsdienst en derzelver beteekenis, en eenige vraagstukken van de godsdienst omtrent hetgeen noodzakelijk en hetgeen verdienstelijk is, over hetgeen ver-
aldus door den afschrijver gekenmerkt, schoon ook dikwerf sieraad of nadruk wordt beoogd, of een hulpmiddel gezocht tot afscheiding der hoofdstukken , die bij gebrek aan interpunctie zeer slordig is. De Arabische woorden worden meest door de woorden tegesna of soendana met eene verklaring in de landstaal verbonden, welke tusschenzinnen ik veelal in de vertaling heb achterwege gelaten. De zuivere Arabische woorden, of die van Arabischen oorsprong, zijn in den text, hoewel niet overal volkomen zuiver, volgens Arabisch gebruik gespeld. Bij de lezing verliezen de Arabische letters hunhe waarde en worden door de digtst daarbij komende Polynesische medeklinkers vervangen, zoo als moekalap, sipat, perloe, djakat, voor moekallaf, çifat, farzh, zakat, welke uitspraak ik in de transscriptie gevolgd ben; waar het noodig is geef ik de juiste spelling van den text in eene noot weder.'
