|
Pangnyirepkeun putri Bagdad,
Teu lami waktuna deui,
Sakersana Kang Dumadi tinekanan.
|
| 17. |
Teu lami deui waktuna,
Bijil sirep gandawangi,
Tegesna ganda téh kembang,
Basating wangi téh seungit,
Seungit kembang anu bijil,
Ku Néng putri geus ka ambung,
Langkung tunduh jeung nundutan,
Nyangkéré kulemna korsi,
Radén Ahmad nepak kasang ménta-ménta.
|
| 18. |
Geuwat éndong aing ménta,
Ménta baruwang nu matih,
Teu lami jol tina kasang,
Anu rupa daru beusi,
Gancang ku Ahmad dicangking,
Diasupkeun kana lumur,
// lumur nu aya inuman, (62)
Tanya Radén api-api,
Seug nyangkéré sarta dibuka sirepna.
|
| 19. |
Langkung rapet hanteu jiga,
Teu lami Dén putri tanghi,
Barang ngarérét ka Ahmad,
Katingal kulem na korsi,
Digugahkeun ku Néng putri,
Kang Ahmad sumangga atuh,
Kapan palya barang tuwang,
Naha bet kulem na korsi,
Radén Ahmad gugah bari jeung istigfar.
|
| 20. |
|
