| 22. |
Radén Ahmad geura ngarangkul jeung nyaur,
Ku Nyai pujaning ati,
Ulah aya manah kitu,
Sugan téh lain ku Nyai,
Panahna si Sundan kahot.
|
| 23. |
Ari puguh Nyai mah mungguh sanafsu,
Sapapait samamanis,
Sakawiwirang sakabingung,
Sakasedih sakanyeri,
Cindekna mah akang téh baktos.
|
| 24. |
Ayeuna mah antos ku Nyai di Pungkur,
Dina Pasanggrahan Mesir,
Barang eukeur gunem catur,
Radén Wiramaya sumping //, (173)
Nyandak pecut kilat kaos.
|
| 25. |
Nya éta pecut nu direbut musuh,
Ku Dén Ahmad geus ditampi,
Dewi Soja unjuk hatur,
Kang rayi sageud (?) amit,
Dék ngabujeng heula ka katon.
|
| 26. |
Kuraesin Ermaya jeung Wiramanu,
|
