| 8. |
Gajah putih semprung maju,
Enggeus nyorang leuweung kai,
Kawas dituduhkeun marga,
Piratueun nagri Mesir,
Béh manggih handapeun gordah,
Nu kulem tibra téh teuing.
|
| 9. |
Nyata Muhammad pahatu,
Seug depa pun gajah putih,
Nyembah ka Radén Muhammad,
Disodorkeun ku tulalé,
Dén Muhammad tanggah ningal.
|
| 10. |
Lalaunan seug kaluhur,
Kana tonggong gajah putih,
Dicekel ku tulaléna,
Di dinya gajah seug indit,
Ras éling Radén Muhammad,
Bangeung barina jeung nangis.
|
| 11. |
Dén Muhammad barina nyaur,
Duh dikadar awak aing,
Ayeuna dihakan gajah,
Jauh teuing adi aing,
Si abdi meureun néangan,
Sasambat bari jeung nangis.
|
| 12. |
Adi akang geura susul,
Ngala caina bet ku lami,
Pun akang dihakan gajah,
Pun adi moal papanggih,
Didungakeun baé Ahmad,
Euh adi masing perhatin.
|-style="vertical-align:top;"
|13. || <poem> Akang papisah jeung dulur,
Ninggalkeun yuswa ka rayi,
|
