mělang ka ěnong, lěpat ka sěpah pramitra, tětěs tanděs ingětan, ngan ka diri unung wungkul, wiwaha nandang sangsara.
26. Moal aja nu tingali, mungguh kana hate ĕngkang, anging Allah nu waspaos, nu taja hinggana beurat, ka Njai ati ĕngkang, saměnit teu pisan suwung, teu nolih keur nadah bahja.
27. Ajeuna asihing Gusti, Allah anu murbeng alam, di parěng deui paamprok, anu sakitu rumbitna, ditaksir taja pěta, kana bisa deui těpung, tina kitu sare'atna.
28. Tatapi bět ahir-ahir, Njai teh ka diri ĕngkang, njampakkeun karěntag hate, padahal lain lantaran, ĕnung ku dosa ĕngkang, ku galih anu kaliru, ku pěta nu teu djeung tata.
29. Kitu deui dina pikir, nadjan Njai kitu basa, ěngkang moal rendjeh hate, kana nadah kanjaahan, anu taja hinggana, mungguhing ka diri ěnung, kitu anu sadjatina.
30. Djeung ku ĕngkang geus kaharti, ka diri Njai pang ingkah, wani lolos ti karaton, lantaran aja sababna, ka Njai nu binasa, midaměl tata kaliru, teu aja tědak pěrěnah.
31. Eta ku engkang kadjudi, sarta moal geseh sangka, anu ganggu kumawanen, ngusir Njai ti nagara, tapi ĕngkang ajeuna, maksud ngan nuturkeun unung, sanadjan ka mana-mana.
32. Engkang oge moal balik, ka dajeuh nagri Riskomar, rek nuturkeun unung bae, dina wiwilanganana, sanadjan sampe wapat, ngarungrung di gunung-gunung, ngatjatjang di pangalasan.
33. Ajeuna mah pikir Njai, mun ĕnja bela ka ĕngkang, ulah aja bingbang hate, dumeh urang sakieuna, nampa kadaring Allah, ngan sugan ĕngke ka pajun, urang teh aja měnjatna.
34. Barang keur sami wawarti, Sang Dewi sareng Sang Putra, Sang Rěsi ngadika alon, oh Sang Putri Sang Pinutra, mugi panĕda ama surupkeun di lěbět kalbu, babaran kěrsa Pangeran.
35. Ulah djadi heměng galih, těrěsna ku sakituna, nadah lalakon prihatos, anu teu aja hinggana, etang-etang ngababad, geusan rahaju ka pajun, wěkasan kawalujaan.
Sinom
1. Kalajan paněda ama, mugi tjandět geusan galih, hawa nu watěk sungkawa, kalangkungan njangking sědih, eta pamugi-mugi, sing emut
